پيام‌هاي كليدي برنامه وزير پيشنهادي بهداشت دولت سيزدهم

به گزارش مجله آنلاين اين بخش سومين اصل قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ، ايجاد يك اقتصاد دقيق و عادلانه مطابق با معيارهاي اسلامي براي ايجاد رفاه و فقر و رفع محروميت در زمينه تغذيه و مسكن را تشريح مي كند. تعميم بهداشت و بيمه دولت مي داند.

اصل 43 همچنين به تعهد دولت براي تامين نيازهاي اوليه مسكن ، غذا و پوشاك ، بهداشت و آموزش و امكانات مورد نياز براي تشكيل خانواده براي همه اشاره دارد. واضح ترين و برجسته ترين مقررات قانوني ، اصل 29 قانون اساسي است كه اصول و محدوده نظام سلامت و تأمين اجتماعي را به شرح زير تعيين مي كند: اين يك حق عمومي است و دولت موظف است خدمات و حمايت هاي مالي فوق را براي هر فرد در كشور از محل مشاركت عمومي ارائه دهد. “

با وجود قوانين پيشرونده در زمينه خدمات و مراقبت هاي بهداشتي جهاني و دستاوردهاي غيرقابل انكار سال هاي پس از انقلاب شكوهمند اسلامي ، سيستم مراقبت هاي بهداشتي امروزي در دسترسي به خدمات بهداشتي نابرابر است.در نتيجه ما با چالش ها و مشكلاتي مانند بار مالي. WHO با بحران ها و خطرات بهداشتي مانند اپيدمي كوويد ، نابرابري در برآوردن انتظارات غير پزشكي مردم ، اشتغال ، ايمني شغلي ، ايمني غذا ، بي توجهي به عوامل اجتماعي تعيين كننده سلامت مانند آب سالم. با سواد ، سلامت و رشد كودك مواجه است.

علل ريشه اي اين چالش ها عدم ادغام اركان سيستم بهداشتي ، اتلاف منابع ، توليد و توزيع نامتناسب منابع انساني ، مشكلات ساختاري دستگاه هاي تصميم گيرنده و اجرايي ، ضعف بين مديريت و ادارات است. مكانيزم هاي مديريت ، تضاد منافع وي به حضور همزمان كاركنان در پست هاي خدماتي و مديريتي و عدم همكاري قابل توجه بين بخش هاي توسعه اشاره كرد.

اعلام سياست كلي سلامت ، توسط مقام معظم رهبري در آوريل 2014 براي اولين بار پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي ، چشم انداز 1404 ايران در بخش سلامت را به عنوان مهمترين سند راهبردي سلامت تعريف كرده و منطقي است. از همه برنامه ها ميان مدت و عملكرد وزارت بهداشت. بنابراين ، برنامه پيشنهادي تعهد وزارت آموزش بهداشت به عنوان مدير بخش بهداشت را براي اجراي اين سياست ها با پذيرش 14 بند سياست عمومي سلامت به عنوان يك استراتژي كلان نشان مي دهد.

اولين پيام: مشاركت و همكاري همه ذينفعان و ذينفعان در سلامت و رفاه جامعه كليد موفقيت و اهداف اين سياست ها است.

-پيام دوم: هماهنگي و ادغام با ساير سياست هاي سيستم ، اقتصاد كلان و تفكر اجتماعي اصول مورد علاقه است.

پيام سوم: تخصص ، تخصص و تصميم گيري مبتني بر دانش براي بهبود كارايي و كاهش آسيب. بنابراين ، اجراي سياست هاي كلي سلامت يك وظيفه وسيع و دولتي است ، اما رهبران و معتمدان اصلي هنوز بر عهده وزارت بهداشت ، درمان و آموزش هستند.

پيام چهارم: كوتاه شدن دوره تصدي و پرداختن به مسائل حكمراني و سپردن مسائل به مردم و بخشهاي غيردولتي در امور قابل انتقال ، در راستاي حكمراني خوب سيستم است. بنابراين ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش تا حد امكان از خدمات مستقيم دور مي شود و با آماده سازي مشاركت بخش خصوصي ، تعاوني ها و خيريه ها در ارائه خدمات بهداشتي ، نقش حفاظت ، نظارت و گسترش را افزايش مي دهد. به -هماهنگي بخش و حمايت از سلامت.

پيام 5: برنامه ريزي واقعي و توجه به نقاط قوت و ضعف و برنامه ريزي سالانه فرصت ها و تهديدها در شرايط كنوني كشور ، توسعه استراتژيك سيستم بهداشتي را فراهم مي كند. بنابراين ، اجراي استراتژي ها و اجراي سياست هاي كلي سلامت به طور همزمان از طريق سه مسير قانونگذاري (برنامه توسعه 5 ساله و ساير قوانين موضوعي) و مقررات ، دستور كار شوراي راهبردي و كميته اجرايي وزارت سلامتي انجام شد. ..

پيام 6: پياده سازي و نظارت بر برنامه ها و اقدامات توسعه يافته بر اساس استراتژي ها و سياست ها مستلزم زمان بندي دقيق اقدامات مرتبط با اين برنامه ها است. بنابراين ، سياست كلي سلامت يك نقشه راه براي بخش سلامت براي چند سال باقي مانده از منظر ايران 1404 است.

-پيام هفتم: توسعه سلامت مبتني بر جامعه اصلي ترين نيروي محرك چرخه پيوسته چرخه تجاري كشور است. بنابراين ، بيمه سلامت عمومي يك بسته جامع و جامع است كه با هدف بيمه درماني همگاني و با توجه به سلامت همه بيمه ها انجام مي شود. بنابراين ، همه سياست هاي اجرايي بايد همزمان در نظر گرفته شوند تا ويژگي هاي اجرايي را در نظر بگيرند.

پيام 8: ارزيابي رويكردي براي دستيابي به عملكرد بهتر در اجراي سياست ها است. بنابراين ، يكي از ابزارهاي كليدي در توسعه اين برنامه تهيه شاخص هايي براي ارزيابي اجراي سياست ها و اهداف زير است: در طول اجراي برنامه ، روند اجراي سياست و اهداف آن به طور منظم ارزيابي مي شود.

پيام نهم: هدف نهايي نظام سلامت بهره مندي از مزاياي عادلانه مردم از سلامت جهاني ، برآوردن نيازهاي اجتماعي و محصول و انتظارات منطقي است كه از يك سيستم كارآمد انتظار مي رود و سلامت شهروندان. بهبود و حفاظت از شهروندان هزينه هاي درماني و رضايت آنها. تعصب مديران مراقبت هاي بهداشتي در اين دوره ، تحقق كامل هدف نهايي سيستم مراقبت هاي بهداشتي است.

چشم انداز سلامت ايران ؛ در وهله اول در جنوب غربي آسيا

بر اساس برنامه پيشنهادي سيزدهمين وزير بهداشت ، چشم انداز جامعه ايران در چشم انداز 1404 به شرح زير است: شاخص هاي سلامت اجتماعي پيشرو در مسير رفاه انسان ، اقتدار علمي در علم و فناوري و جنوب غربي آسيا ، كه در پرتو سيستم هاي كارآمد ، عادلانه و نوآورانه مراقبت هاي بهداشتي به اولين مقام در منطقه جنوب غربي آسيا رسيد. در منطقه جهان اسلام تقاطع سيزدهمين و آخرين سالهاي دولت ، مسئوليت متوليان نظام سلامت و ديگر مديران دولتي را دوچندان كرده است.

ويژگي هاي برنامه پيشنهادي وزير بهداشت با دو چالش: كرونا و تحريم

بنابراين ، برنامه اجرايي اين دوره كاري ، با وقايع مهمي مانند همه گيري كوويد 19 و تداوم و تقويت تحريم هاي استكبار جهاني ، بر اساس حكمراني پاسخگو است. اولويت هاي دولت با توجه به مسائل جاري سيستم سلامت تعيين مي شود و تا يك سال انجام مي شود.

حاكميت پاسخگو ، رويكرد اساسي برنامه

پاسخگويي و پاسخگويي عناصر كليدي حكمراني خوب در سيستم مراقبت هاي بهداشتي است. در اين برنامه ، مسئوليت پذيري ، تعهد ، مسئوليت پذيري ، پاسخگويي ، تشخيص و اعتبار شواهد ، بدون تضاد منافع يا حاكميت مشاركتي ، اركان و پايه هاي وزارت بهداشت ، پزشكي و آموزش محسوب مي شود.

پيشنهاد وزير بهداشت از سوي دولت سيزدهم

اهداف استراتژيك برنامه ؛

در برنامه كاري آينو رهي ، وزير بهداشت پيشنهاد شده توسط دولت سيزدهم ، من به صراحت اعلام كردم كه من و همكارانم قول مساعدي براي دستيابي به اهداف استراتژيك زير براي دستيابي به اهداف نهايي نظام سلامت داده ايم: به

-در دسترس بودن ، دسترسي ، مقرون به صرفه بودن و مزاياي خدمات پزشكي اوليه را براي همه تضمين مي كند.

-برقراري عدالت براي تأمين منابع و بهره مندي از خدمات پزشكي.

-بهبود كارايي و اثربخشي سيستم هاي مراقبت هاي بهداشتي.

ايجاد حمايت مالي بر اساس توانايي افراد در پرداخت هزينه هاي درماني.

-كيفيت خدمات ، مراقبت و محصولات سلامت محور را بهبود بخشد

-حفظ كرامت مردم هنگام دريافت خدمات پزشكي

-برتري يك كشور در بين كشورهاي منطقه در زمينه هاي توليد دانش و آموزش و تحقيقات پزشكي

استراتژي و ابزارهاي سياست گذاري

نگاهي به تجربه بين المللي و شهرت برنامه هايي كه قبلاً اجرا شده و باقي مانده اند بيندازيد و ابزارهاي سياست زير را براي دستيابي به اهداف استراتژيك خود در نظر بگيريد و استفاده كنيد.

-توانايي سيستم پزشكي در مواجهه با گرايش هاي فوق العاده ، بحران ها و خطرات سلامتي.

با اولويت دادن به پيشگيري بر درمان ، شبكه خدمات مراقبت هاي اوليه و ارتقاء سلامت را تقويت كنيم.

-مسئوليت اجتماعي در تأمين ، حفظ و ارتقاي سلامت و ايجاد و ارتقاي مشاركت فعال افراد ، خانواده ها ، جامعه و جامعه مدني.

-حمايت از تبديل سلامت به گفتمان غالب اركان حكمراني و ارتقاي سلامت در كليه سياست ها و برنامه هاي توسعه.

-طراحي مجدد سيستم هاي آموزشي ، تحقيقاتي و فناوري پزشكي با هدف رفع نيازهاي بهداشت اجتماعي در چارچوب سياست هاي مديريت زمين.

-تقويت اقتدار و حاكميت سيستم مراقبت هاي بهداشتي با در نظر گرفتن محرمانه بودن اطلاعات شخصي ، حفاظت از حريم خصوصي افراد ، تفكيك كاركردها و نقشه ها ، ايجاد سيستم مراقبت هاي بهداشتي الكترونيكي و ايجاد جريان شفاف اطلاعات.

نظارت مستمر و تقاضا براي اصلاح عوامل تعيين كننده اجتماعي سلامت.

-شناسايي و ارائه منابع مالي پايدار و اصلاح سيستم هاي پرداخت و پاداش.

-تقويت نقش افراد در مراقبت از خود و تقويت مشاركت فعال و سيستماتيك آنها در اولويت بندي ، برنامه ريزي منابع ، شناسايي ، جذب ، پياده سازي و ارزيابي خدمات و افزايش حداكثر توان ارائه دهندگان مراقبت هاي بهداشتي. با اين كار ، سلامت را اجتماعي مي كنيم.

حركت به سمت خودكفايي ملي در تأمين دارو ، واكسن ، مواد مصرفي و وسايل پزشكي بر اساس نيازها و منطق براي ارزيابي فناوري پزشكي.

انتهاي پيام